સાબરમતી

અમારા રકતથી નહાતું નગર મળે નમળે.
ચિરાયેલાં ગરીબોના જિગર મળેન મળે.

નિહાળીલો દશા ઉર્દુના પહેલા શાયરની
પછી ભાંગેલ તે ‘વલી’ ની કબર મળે ન મળે.

જઈ જોઈ જરા લો એહસાન જાફરી નું મકા
પછી કો શાયરનો આવો હસર મળે ન મળે.

હવે કાંકળિયે ફવ્વારા ખૂન ના રોપો
બને વણજાર ની કોઈ નજર મળે ન મળે.

જલાવો સાબરમતીને કયાંક રોકીને
પછી એ રામના નામનું રટણ મળે નળે.

ભરી લીધું વતનની રેતથી તમે માથું
પછી ‘આદિલ’કદી એની ખબર મળે નમળે.

વતન ની મહોબ્બત હિસ્સો ઈમાન તણો
ફરી પાછી અમોને રંગીન કદર મળે નમળે