અમારા રકતથી નહાતું નગર મળે નમળે.
ચિરાયેલાં ગરીબોના જિગર મળેન મળે.
નિહાળીલો દશા ઉર્દુના પહેલા શાયરની
પછી ભાંગેલ તે ‘વલી’ ની કબર મળે ન મળે.
જઈ જોઈ જરા લો એહસાન જાફરી નું મકા
પછી કો શાયરનો આવો હસર મળે ન મળે.
હવે કાંકળિયે ફવ્વારા ખૂન ના રોપો
બને વણજાર ની કોઈ નજર મળે ન મળે.
જલાવો સાબરમતીને કયાંક રોકીને
પછી એ રામના નામનું રટણ મળે નળે.
ભરી લીધું વતનની રેતથી તમે માથું
પછી ‘આદિલ’કદી એની ખબર મળે નમળે.
વતન ની મહોબ્બત હિસ્સો ઈમાન તણો
ફરી પાછી અમોને રંગીન કદર મળે નમળે
No comments:
Post a Comment