Tuesday, January 15, 2008

પિયુજી

પે'લ્લા વરસાદનો છાંટો મુને વાગિયો,
હું પાટો બંધાવવાને હાલી રે!
વેંત વેંત લોહી કાંઇ ઊંચુ થિયું
ને જીવને તો ચડી ગઇ ખાલી રે!
સાસુ ને સસરાજી અબઘડીએ આવશે
કાશીની પૂરી કરી જાતરા રે!
રોજિંદા ઘર કામે ખલ્લેલ પહોંચાડે મુંને
આંબલીની હેઠ પડ્યા કાતરા રે!
પિયુજી છાપરાને બદલે જો આભ હોત
તો બંધાતી હોત હું ય વાદળી રે!
માણસ કરતા જો હોત મીઠાની ગાંગડી
તો છાંટો વાગે ને જાત ઓગળી રે!!!!!!!


અનિલ જોશી

2 comments:

હું.. દિગીશા શેઠ પારેખ, said...

માણસ કરતા જો હોત મીઠાની ગાંગડી
તો છાંટો વાગે ને જાત ઓગળી રે!!!!!!!


ghanu vicharava jevu aa rachana ma..khub saras..

aam j neetaben n ablog par thi anhi click thai gai...ne aa vachava malyu.

Unknown said...

કૌમુદીબેન મુનશી પાસે આ ગીત શીખી હતી.